Koltuk altıma konan 100 derecelik yumurta.

Uyandım, sırt üstü yatıyordum, tavana bakarken aklımda olan, gene horlayıp horlamadığımdı -sırt üstü yattığımda horlarım hep- acaba şimdiye kadar yanında veya aynı odada uyuduğum kaç kişi horlamamdan rahatsız olup sövmüştü bana da, uyandırmaya kıyamamıştı. Acaba gerçekten beni sevdiği için uyandırmaya kıyamayan olmuş muydu? Kaç tanesi söve söve beni uyandırmıştı da, ben, o uyumadan, uyumaya dalıp, gene horlamaya başlayıp kafayı yedirmiştim onlara. Kaç tanesi oda değiştirmişti? Gerçekten bu kadar çok insanla beraber aynı odada uyumuş muydum? kaç tanesiyle uyurken horlamıştım ki? sadece çok yorgunken horlarım ben, hem zaten hiç bir erkek horlamaz, ama ya bu gece ben bir istisna olmuşsam.

Yavaşça çevirdim kafamı sağa, uyuyordu horlamıyordu da, en ufak bir tıslama falan da yoktu, sanki yaşamıyordu bile, o kadar sesiz uyuyordu ki. Acaba horlamama uyanıp sövmüş müydü bana? Ama uyandırıldığımı hatırlamıyorum, o kadar mı sarhoş olmuştum? yoksa uyandırmaya kıyamayacak kadar seviyor muydu beni? Sanmam, daha 3 gün önce tanışmıştık. Evet ben çok içmiştim galiba, ama uyandırıldığı mı hatırlamayacak kadar çok içtiysem, sevişmeyi bile becerememiş olabilirim, deli gibi güzel olan bu kızla ilk kez aynı yatağa giriyorum ve sevişemeden sızıyorum öyle mi? Birisi koltuk altıma yeni haşlanmış yumurta koysa daha çok acır galiba canım.
İlk duyduğum çin işkencesiydi bu, her aklıma geldiğinde koltuk altıma konulan 90 derecelik bir yumurta hayal ederim; acaba delik açar mı? canım şimdiye kadar hiç o kadar acımış mıydı? ilk ve şimdiye kadar tek aşık olduğum kadını gerçekten kaybettiğimi ve bir daha benimle olmayacağını anladığım anki acıya yaklaşır mıydı acısı? yoksa hiç bir şeyi hatırlamaz hale mi gelirdim? siler miydim bütün hafıza mı? o anda neyi düşünürdüm ki? gerçekten unutur muydum ilk aşık olduğum kadını? yoksa annemi mi düşünürdüm? o niye daha çok sarılmadım diye hayıflanıp, o hep üstüne güldüğüm duygusal adamlara mı dönerdim? ya da babamla saçma sapan sebepten yaptığım tartışmaları hatırlayıp; kendime bol bol küfür mü edecektim? Yoksa ölüm korkusundan salya sümük ağlayacak mıydım? kimseyi değil sadece kendimi düşünerek ''ben daha yaşayacaktım, daha güney amerikayı bile görmemiştim, haşlanmış yumurta ile ölemem'' diye bağıra çağıra ağlayacak mıydım?..

Hala aynı şekilde uyuyordu, yüz üstü yatmış başını bana çevirmişti, üstünde annenim sırıdığı yün yorgan vardı ve bütün vücudu onun altındaydı, yani öyle filmlerdeki gibi saten nevresimlerin altından seksi bacakları falan gözükmüyordu, ama zaten onlar sadece filmlerde olurdu, ya da Cüneyt Arkının ''sıkı dur geliyorum'' filminde dediği gibi ''canım içi böyle şeyler sadece romanlarda olur'' mu geçerliydi, her şey yazı ile mi başlıyordu?..

Hafifçe oynattı başını, dönecek şimdi dedim ama dönmedi. Uyuyordu hala sessizce ama ben sabah ereksiyonu denen o melun belaya tutulmuştum bile, koltuk altıma konan 90 derecelik yumurtayı düşünürken nasıl oluyor da çüküm, çük olmaktan çıkıp sik oluyordu? Dayanmadım öptüm dudaklarından, severdim sabah sevişmelerini, umurumda değildi ağız kokusu, ağzımın kokusu, öptüm uzunca, açtı gözlerini, bakıp gülümsedi, gerçekten çok güzeldi. Konuştum.

-Günaydın.
-Günaydın.

Acaba bir gün, çinliler beni kaçırıp koltuk altıma 95 derecelik yumurta koyarlarsa, bu güzelliği hatırlayacak mıydım?


yazı biterken David Bowie - Cat People [putting Out the Fire] çalıyordu, güle güle efenim.

Not: Cüneyt Arkının ''sıkı dur geliyorum'' filmde kullandığı replik murat menteş'in ''dublörün dilemması'' adlı süper, über kitabının girişinde yer almaktadır.

Gözlüklü Olmak

Lise 2 den beri uzağı göremeyen birisi olarak gözlük kullanıyorum (miyop mu hipermetrop mu hep karıştırırım, bilip doğru söyleyene de hayranım) ilk başta biraz dalga geçildim, ''dört göz heee'', falan diye, ama böyle şeylere genelde gülen birisi olarak kolay atlattım, zaten sen gülünce milletinde dalga geçesi gelmez. Ama eski gözlüğüme bakıyorum da lacivert yarım çerçevesi olan ve suratımda küçücük kalan bir şeymiş, çok kötü lan, ona rağmen lisede iyi kız arkadaşım olmuş.(yazar lisede kızlarla arasının iyi olduğun vurgulayarak egosunu tatmin ediyor)

Ben büyüdüm ve benim gözlerde benimle büyümeye devam ettiler. şu anda 24 yaşındayım ve gözlerim 4.50 4.75, hala gözlük kullanıyorum, lens falan sevmem. her gözlüklüyle muhabbet eden gözlüksüz insanların söyleyeceği şeyi söyleyip ''çizdirsene'' diyen genç, onun bazı şartları var öyle hemen olmuyor, ben daha o şartları tutturmuş değilim. Neyse efenim asıl derdim gözlüklü olmanın zorluklarında bahsetmek, şöyle sıralayabiliriz:

1)Benim gibi derecelerin büyükse ve uzağı göremiyorsan gözlüksüz bir hiçsin demektir. Kimseyi tanıyamazsın, ta ki öpüşme mesafesine gelinceye kadar (bu da bazı erkek arkadaşlar tarafından yanlış anlaşılabilir), yani bazılarından ''abi beni gördün selam vermedin çok kırıldım' lafını duyabilirsin. Hiçbir tabelayı okuyamazsın dolmuş, otobüs falan da dahil. (tabi onlara da öpüşme mesafesine girebiliyorsan ayrı) çok korkuyorum lan dışarıda gözlüğümü kaybedecek de, bir şeyi okuyamadığım için eve gidemeyip sokaklara düşeceğim, çöplüklerde yaşayacağım diye. (gülme olum, şebnem işigüzel'den çöplüğü oku, gör çöplüğe düşmek ne kadar kolay )


2)Dağa bayıra gittiğinde falan biraz da göbeğin varsa hemen ''olum hem gözlüklüsün hem de şişkosun ilk sen öleceksin ehehehe'' esprilerine maruz kalırsın

3)Halı saha maçı, paintboll (kaskı gözlüğümün üstüne takmayı denedim, gözlükler resmen lens oluyordu denemeyin) gibi aktiviteleri yapamazsın, yapsan da bir bok anlamazsın, halı sahada genelde yanlış adama pas atıp küfür yersin, topu ayağının altından kaçırıp üstüne güldürür ve küfür yersin, tek faydası; ''kaleye geçemem abi göremiyorum'' deyip kaleci olmaktan kurtulmaktır.

4)Denize girersin ama kimseyi göremezsin. Arkadaşın olmayanlara sokulursun, hem de yarı çıplak ve ıslakken, dayak yeme yüzden çok yüksektir yani ve tatilde, denizde hatunla tanışmak daha risksizken, hiçbir güzel kızı kesemezsin senin için sadece buğu vardır.

5)Şimdi 3d filmler moda ya hah onları bile adam gibi izleyemezsin verdikleri gözlükleri kendi gözlüklerini üstüne takıp mal gibi bir şey olursun

6)Filmlerde hani böyle bir birinden etkilenen insanların (ben hiç hayvanını görmedim diyen sus lan bi ) bir anda dudaklarına yapışma sahnesi vardır ya hah, onu hiç yapamazsın. Çünkü öyle dudaklara yapışırsan gözlükler ikinizden birinin bir tarafına bir şey yapabilir. Gözlüğü çıkarayım derken bütün büyüyü bozabilirsin. Benim çözümüm yavaş yavaş öpüp; yumuşak,şefkatli, romantik erkek ayaklarına yatmaktır.

7)Gözlüklerinin camları; odanın, evin, binanın,sokağın,mahallenin hatta evrenin sonunda ki restoranın bile daima en tozlu yeridir. Günde 2345.5 (evet o buçuk, üşengeçlikten arada tek camı silmemden kaynaklanıyor) kere silememe rağmen, yok arkadaş, dünyaya hep tozlu bakıyorum. bir gün sevgilim olursa, ona bile tozlu bakmak zorunda olmak ne kadar içimi acıtıyor biliyor musun sevgili okur.

8)Gözünde unutup gözlükle yapmaman gereken şeyleri yapabilirsin yüzünü yıkamak, duşa girmek, denize girmek, dar boğazlı bir şeyi giymeye çalışmak v.b.(yalan lan akılma başka bir şey gelmedi ama sanki az oldu gibi ondan v. b. dedim )

9)Kışın dolmuşa, otobüse ya da sıcak olan her hangi bir yere girdiğinde buğulanırlar kalırsın öylece yapamazsın bir şey, halbuki nasıl karizmatik bir giriş yapıp, ortamın en güzel hatununu kendine hasta etmeyi düşünüyorsundur, ama sadece halini görüp gülerler.

Uzar gider efenim liste. Çok zordur yani gözlüklü bir insan olmak bakın bundan sonra onlara daha şefkatli yaklaşın, daha çok sevin onları, hatta güzel kızlar gördükleri yerde ''aman kıyamam ne kadar zor bir hayatın varmış senin'' diyerek öpün bir kere, ne var ne kaybedersiniz yani.


Yazı biterken Florence And The Machine -- Girl With One Eye çalıyordu (gerçi kaç gündür sadece bunların albümü çalıyor ya) sevgilerimle efenim

ben diyorum devlet olmasın, sen diyorsun evet mi, hayır mı

" yönetilmek, ne bunu yapacak hakka, ne bilgeliğe, ne de erdeme sahip yaratıklar tarafından, gözaltında tutulmak, casus gibi izlenmek, idare edilmek,yasalara bağımlı kılınmak, sayılmak, kaydedilmek, fikir aşılanmak, vaaz verilmek, denetlenmek,hesaplanmak, değer biçilmek, sansür edilmek ve emredilmektir. yönetilmek her türlü işlemle, her türlü hareketle not edilmek, kayda geçirilmek, sıraya alınmak, değeri belirlenmek, lisans verilmek, yetki verilmek, nasihat edilmek, yasak koyulmak, reformdan geçirilmek, düzeltilmek ve cezalandırılmaktır. yönetilmek, kamu yararı gerekçesiyle ve genel çıkarlar adına yükümlülüğe bağlanmak, yetiştirilmek, soyulmak, sömürülmek, tekellere bağımlı kalmak, zorbalığa maruz kalmak, köşeye sıkıştırılmak , gizemlerle büyülenmek ve yağmalanmaktır; en ufak bir direniş ya da yakınma sözcüğü karşısında baskıya uğramak, ceza görmek, aşağılanmak, taciz edilmek, takip edilmek, istismara uğramak, sopayla dövülmek, silahsız bırakılmak, hapse atılmak, yargılanmak, mahkum edilmek, kurşuna dizilmek, sürgüne gönderilmek, feda edilmek, satılmak, ihanete uğramaktır; alay edilmek, gülünç düşürülmek , öfkelendirilmek, onursuz bırakılmaktır. devlet budur, onun adaleti budur, onun ahlakı budur." pierre-joseph proudhon

Devlet benim için tün bunları ifade ederken, sen ''evet mi diyeceksin hayır mı'' diye soruyorsun. Neye evet diyeyim; çocukken asılanlar, anayasa oylamasından önce aklına gelip ağlaya sızlaya oy isteyenlerin, en büyük vicdansız kenan evreni, köşkte kabul edip, bu zamana kadar yargılanması için en ufak bir şey yapmayanların, kadın ve erkeğin eşit olmadığına inandığını söyleyip, ''alkol içmeyin üzüm yiyin'' diyerek bizimle dalga geçenlerin (başka bir açıklama bulamıyorum bu sözlere), hala yargı reformunu yapamayıp bin bir bahane arayanların, Kürt sorunu için tek söyledikleri ''açılım'' olan, toprak reformunun t sini ağzına almayıp, üstüne ha bire ''şehitlerin kanı yerde kalmayacak, pkk yı yeneceğiz'' diye kırk yıldır söylenen lafları söyleyenlerin, tüm bunların üstüne hükumet olduklarını unutup, yapamadıkları ve yapmadıkları şeylerin için, sağa sola fırça atanların beni yönetmeye devam etmesine mi evet diyeyim.

Yoksa; ramazanda alkol kullanmayın diyecek kadar takiyeci olabileceğini gösterenlerin, kızlar istediği gibi üniversiteye girecek deyip, sonra parti tabanından baskıyı görünce dönecek kadar korkak olanların, Kürt sorununu ne yapacağı konusu sorulduğunda hala ''yoksulluğu yenip, düzelteceğiz'' deyip, buna inanların, çömeldin çömelmedin gibi abuk bir konuyu 1 ay konuşan, üstüne sipere gidip ayakta poz verenlerin bizi yönetmesi için mi hayır diyeyim.

Demiyorum ikisini de. İleride, devleti kaldırıyoruz; ''evet mi hayır mı'' diye sorarsanız o zaman düşünürüm oy vermeyi.

Güzel bir hatunla göz göze gelip konuşamamak

yolda yürürken ya da bar, kafe, kitapçı, market, banka sırası, otobüs, gibi güzide ortamlarda, çok güzel bir kızla göz göze gelirsin ve o an hissedersin bir şeyler olduğunu (ya da olmasını istersin) böyle için bir acayip olur, heyecanlanırsın, yüzünde istemsizce bir gülümseme oluşur, o anda dünyadan soyutlanırsın sanki sadece sen ve o vardır görmezsin kimseyi, duymazsın ne dediklerini, hele bir de gülümsemişse dünyanın en mutlu adamı olursun, hissettiklerinin tek taraflı olmadığını onunda senden hoşlandığını düşünmen için bir nedenin vardır artık, sana gülümsemiştir.

Ama sonra onula gidip konuşman gerektiği aklına gelir çünkü gidecektir birazdan, birası bittiğinde; sana baktığında heyecanlandıran gözleri kaybolacaktır, durağı geldiğinde; sen camdan gidişini seyredeceksin, parasını çektiğinde; yemek yemeğe yalnız gidecektir.

Bilirsin bunların hepsini ve bunların olmaması için, beraber bira içebilmek için onunla konuşman gerektiğini de bilirsin (türk kadınlarının sadece %2.321 i hoşlandığı bir erkekle gidip konuşuyormuş) ama işte gidemezsin kalırsın olduğun yerde sadece bakarsın, hayal edersin. ne kadar kendini ''git konuş lan ne olacak altı üstü siktiri yer oturursun ne yani, hem torunlarına anlatacağın hikayelerin olur'' şeklindeki sözlerle gaza getirmeye çalışsan da, olmaz yapamazsın ama işin ilginç tarafı niye yapamadığını sen de bilmezsin, öyle utangaç birisi değilsindir, konuşmaya başladığın zaman geveze bile sayılabilirsin ama o anda konuşamazsın, seni durduran bir şeyler vardır. hatun sana bakar, sen ona ama sonunda ikiniz de ayrı yollara gidersiniz. gözden kaybolduğunda bilirsin ki bir daha karşılaşmayacaksınız, acaba konuşsaydım nasıl olurdu diye hayal ederek gidersin yoluna.

yazı biterken Damien Rice --Rootless Tree (2007 Live) çalıyordu efenim, güle güle.

fuck you, fuck you, love you